Een kleine twee weken is het even wat drukker in huis. Niet alleen Hilko heeft vrij van zijn werk, zijn vriendin uit Canada is ook over. Gezellig natuurlijk. De komende dagen doen we ook nog wat gezamenlijke dingen, zoals een lunch en een boottochtje. Volgende week vrijdag is het feest weer voorbij. Dan vertrekt Emilie naar Montreal. Een dag later vertrekt Hilko weer voor twee weken werk.

In oktober gaat Hilko dan Emilie achterna naar Montreal. Daar blijft hij als alles volgens verwachting gaat langer dan een jaar. Hij gaat vanaf januari een opleiding Frans doen. Met het bijbehorende studievisum mag hij ook wat werken. Aan het eind van dat jaar hopen ze dan een ander visum te kunnen bemachtigen wat het voor Hilko mogelijk maakt om permanent in Montreal te blijven.

Met de gordijnen dicht om de warmte een beetje buiten te houden (voorlopig gelukkig voor het laatst) schrijf ik weer een stukje voor op de website. Daarbij heb ik muziek aanstaan via Spotify. Meestal laat ik dat programma de Discover Weekly lijst afspelen. Over het algemeen is dat aardige muziek, die wel bij mij past. En ook wel verrassend. Zo hoor ik nu de gebroeders Brouwer ‘Il Silenzio’ spelen. Twee trompettisten die, zo blijkt nu weer, een mooi deuntje spelen, om het enigszins populair te zeggen. Het was geen muziek die ik vroeger zou kopen (en nu trouwens waarschijnlijk ook niet), maar ik vind het niet slecht.

Ik wilde schrijven dat de muziek die tegenwoordig gemaakt wordt, mij minder aanspreekt. Maar al meteen dacht ik ook weer: dat klopt toch niet. De doorsnee NPO3-muziek is niet mijn smaak, maar er wordt toch nog regelmatig mooie muziek gemaakt. Alleen koop ik geen cd’s meer en als ik cd’s draai, dan is het dus vaak wat oudere muziek. Over oudere muziek gesproken: nu klinkt ‘Tous Les Garçon et Les Filles’ van Françoise Hardy uit 1962. En zij wordt opgevolgd door ‘Grocer Jack’ van Keith West uit 1967. Twee nummers dus uit mijn jongste jeugd.

Het is weer zweten vandaag en de komende dagen. Met een verwachte maximum temperatuur van 38 graden donderdag en 5 of 6 dagen boven de 30 graden kun je wel zeggen dat het heet is. Tijdens onze vakantie van een paar weken geleden hebben we het ook een paar dagen zo warm gehad en toen hebben we het overleefd. Dus nu zal het ook wel lukken. Maar temperaturen tussen de 20 en 25 graden zijn toch altijd het best. Daar zullen we volgens de vooruitzichten echter nog veel langer op moeten wachten.

Het is een kwestie van rustig aan doen. En ´s avonds en ´s morgens als de temperatuur wat lager is de deuren open zetten om het huis enigszins te laten afkoelen. Natuurlijk zijn de gordijnen overdag gesloten, maar dat houdt slechts een beperkt deel van de warmte buiten. Het is nu 31 graden en binnen al 24 graden. Kun je nagaan hoe het donderdag wordt. Het is niet anders.

Nog een kleine week en mijn vakantie van drie weken is voorbij. Maar ik geniet er nog van. Geen verplichtingen en rustig aan doen, het was wel even nodig. Deze week nog en dan vanaf maandag weer ‘gewoon’ aan de slag. Alvast even een verslag van de vakantie tot nu toe.

De vakantie begon met een feest. Op de zondag vierde Annewyke haar 29^e verjaardag bij ons en kwamen diverse mensen op bezoek. Een gezellige dag en overigens ook de 30^e huwelijksdag van Charlotte en mij.

In de eerste week ben ik een dagje naar Schiphol en Amsterdam geweest. Op Schiphol heb ik onder andere een bustocht gemaakt, waarmee een kijkje achter de schermen gekregen kon worden. Helaas was het Panoramadek dicht, zodat er naast de vele winkels die er waren, niet veel bekeken kon worden. Er wordt flink verbouwd en pas in augustus zouden de verdiepingen boven de vertrekhal, waaronder dus het Panoramadek, weer open moeten gaan. En dus ging ik ook nog maar naar Amsterdam.

Al een tijd ben ik bezig met het verwerken van de opnames, die we in 2002 hebben gemaakt van onze reis naar het westen van Amerika. Het is nog lang niet klaar, maar ik dacht het eerste stuk (zo’n 15 minuten) maar vast eens te publiceren. Zo kan iedereen alvast een indruk krijgen.

Vandaag is onze laatste dag in Alexandria. Morgenvroeg vertrekken we met de bus naar New York, waar we 's avonds het vliegtuig richting Nederland nemen. Maandagochtend rond half negen zetten we dan weer voet op Nederlandse bodem.

Ik ben een paar dagen niet toegekomen aan het bijwerken van de site met onze avonturen in Amerika. Daarom nu maar twee berichten achter elkaar.

Nadat Hilko en ik zaterdag onder andere het Witte Huis hadden bezocht (nu aan de 'voorkant') en we 's avonds een mooie wedstrijd van de Nationals tegen de Phillies hadden gezien (de Nationals wonnen door een 'walk-off home run') zijn we zondag met Han en Tine naar West Virginia gereden voor een bezoek aan Harpers Ferry.

Een week nadat ze geschoten zijn nu eindelijk de foto's van het Engelse Werk op de website. Het Engelse Werk is rond 1830 aangelegd aan de oevers van de IJssel in Engelse landschapsstijl, vandaar de naam. In 1870 is het nog verder uitgebreid met onder andere de grote vijver.

Gisteren ben ik in de ochtend wezen fietsen en wandelen. Ik had ook het fototoestel mee om wat foto's te maken. Ik had mij voorgenomen om richting het Engelse Werk te fietsen en daar dan wat plaatjes te schieten. Dat is ook gelukt.

Zo, de foto's zijn bewerkt, zodat ik ze nu op de site kan zetten. Bewerkt wil in dit geval niet meer zeggen, dan dat ze kleiner gemaakt zijn. Oorspronkelijk zijn het bestanden van zo'n 4 a 5 Mb, nu een stuk kleiner. Ik heb daar Irfan View voor gebruikt.

Op deze pagina's vind je de geschiedenis van Amerika in jaartallen. Op langere termijn zullen bij steeds meer jaartallen uitgebreidere verhalen komen.